Interrex.

Przyglądam się, obraz po obrazie, jak umiem bo jak należy, nie umiem, człowiekowi który mnie dawno temu uratował od kary za coś czego dzisiaj już nie pamiętam. Interrex. Dwie rzeczy, z których do jednej nie jestem zdolna, zwróciły moją uwagę. Z tego co pojęłam, dokarmiał ptaki zimową porą ale przy dokarmianiu, nauczył się ,biorąc książkę do ręki, nazw ptaków ,które przylatują do niego . Ja dzisiaj widziałam psa, jakiegoś przybłędę, który wszedł za ogrodzenie i boję się, że moje psy go zagryzą jak inne zwierzęta jakie spotykają na swojej drodze, jednak mimo mojego strachu, gość radzi sobie z gospodarzami a nawet potrafi ich do porządku doprowadzić ostrym warczeniem. Dlaczego jego nie zabijają ? Ogrodnik z boku stara się to maleństwo asekurować ale przecież jednym ruchem moje potwory mogą go pozbawić energii. Wspomniał też o pladze zaskrońców. To może być plaga zaskrońców ?. Druga z tego czego ja nie potrafię, to ucałować ręce własnego ojca. Nie na niby, dla zabawy , dla żartu ale z szacunkiem . Tyle razy ,zdarzyło mu się to robić ale co dla mnie wyjątkowe, nie wstydzić się tego. Ucałować ręce własnego ojca. Czy usprawiedliwieniem jest fakt ,że on był królem a ja , w jego terminologii, chyba, kobietą występną.