Kloszard

      - Dziś Środa Popielcowa. - Jak będzie wyglądał Pani dzień ?      - Mam wzbudzić w sobie poczucie winy ? Poczucie małości? Poczucie bycia nikim ?  Nie. Spróbuję odnaleźć w sobie pokorę ,że chociaż nie poszukam swojego miejsca to będę. Nie znajdę czasu by pozwolić posypać sobie głowę popiołem ale znajdę by wrzucić pieniążek potrzebującemu. Muszę zaufać sobie , że nie jestem zapomniana.      - Chciałam zakończyć swoje życie ingerując w w swoje ciało . Poryw, przypływ, kiepska interpretacja rzeczywistości a wnioskuję to z tego ,że nie myślałam dokąd chcę iść, do kogo, do czego a jedynie chciałam odejść a to przecież wbrew temu w co wierzę, wbrew Temu w którego wierzę. Powinnam chcieć iść do Niego bo to jedyny sens a ja chciałam przestać istnieć co sensu nie ma bo nie można przestać istnieć, nie można zrzucić z siebie odpowiedzialności za swoje życie . Nie można od niego uciec, zabijając się bo to nie zadziała. Wszędzie i zawsze będziem...

     -  ma Pani piękne nogi ale są tak odległe ,że budzi się we mnie przerażenie. Przerażenie ,że skazuje się na pragnienia a jednocześnie wszystko by te pragnienia nigdy nie zostały spełnione.    -  Nie wiem czy jest ktoś kto spełni Pani pragnienia. Nie wiem ale fakt ,że są uświadomione  to bardzo wiele w kierunku kolejnego samobójstwa .     - Kolejny raz ?  Wielki by to był wstyd ,że monotematyczna jestem. Nudna. Nie potrafię stworzyć nowego scenariusza tylko wciąż gram jeden i ten sam, niedoskonały.

    - Przepisze mi Pani jakieś tabletki na bezmyślność ?    -Chce Pani być niemądra ?    -Nie, chcę nie myśleć.    -Przepisałam Pani kiedyś, tabletki na pamięć.    -Pamiętam. Dzięki tej pamięci mam historię.

  - Myśli Pani ,że można żyć bez bliskości ? Bez przytulenia, schronienia ? - Z samymi marzeniami o kimś do kogo , kto przytuli bez roszczeń żadnych i bez oczekiwań ? - Myśli Pani ,że moje życie bez tego miało , będzie miało jakiś sens ? - Myślę ,że oczekując bliskości traci Pani możliwość ofiarowania bliskości. - Czeka Pani, Tęskni, marzy, oczekuje a wystarczy , może wystarczy, przytulić kogoś, dać mu bliskość i bezpieczeństwo.  - Ale ja tego nie mam. - Każdy ma a najwięcej zawsze ci którzy nie są w stanie tego dostrzec.