Mojego domu mi nie zamykaj.

… pamiętam kościoły otwarte zawsze i całą dobę. Byłam mała ale pamiętam , że to było zawsze ostatnie schronienie. Może teraz, przestanie się je zamykać na noc, przestanie bać ,że ktoś zabierze złoty wisiorek, czy złotą obrączkę, którą ktoś Bogu już podziękował. Może nie będą dzwoniły rzeczy niekonieczne a zacznie kapać woda z serc zamarzniętych na kamienną posadzkę .Może nad ranem usłyszę łzę kogoś kto całą noc czekał przed konfesjonałem i doczekał pukania. Może to na powrót będzie mój dom, do którego nikt nigdy mi drzwi nie zamknie… może doczekam takiego czasu…

PS …jeśli woda święcona zniknie z kościoła to jak będzie można ocenić, który to szatan chodzący między klęczącymi ludźmi… Mam w buteleczce wodę święconą, lat może z dziesięć i nie dzieje się z nią nic … gdy zwykła kranówka w identycznej buteleczce po miesiącu zzieleniała… to nic nadzwyczajnego .Tak już jest ale nie można zapominać ,że tak jest.

PS. .. ta woda nie jest święta , dlatego ,że ktoś ją kiedyś poświęcił. Ta woda jest święta bo ja wierzę, bo ktoś wierzy bo wszak nie rytuał uczynił ją świętą a czyjaś wiara...