Przewodnik duchowy.

…przewodnik duchowy. Najdoskonalszym jakiego miałam był mój alfons. Nigdy nie pozwalał mi na zboczenie z drogi i nigdy nie miał najmniejszych wątpliwości którędy moja droga ma prowadzić i jak ma wyglądać. Nie wahał się użyć siły by sprowadzić mnie na drogę ,która… jego zdaniem była dla mnie jedyną słuszną. Przewodnik duchowy. Nie znam , nie pamiętam czasu w moim życiu bym miała i chciała mieć przewodnika. Był jeden , doskonały przewodnik a może dwie przewodniczki. Moja babcia, która nigdy nie miała do mnie o nic pretensji i nigdy niczego ode mnie nie oczekiwała. Zawsze dziękowała za moja obecność i nią była uradowana i chociaż wszyscy na około mieli ale, do ubioru, do fryzury do zachowania do to ona nigdy nie miała żadnego ale. Miła śniadanie, nawet jeśli z pożyczonego chleba bo na swój w danym momencie nie miała pieniędzy czy możliwości by go zdobyć. Drugim doskonałym przewodnikiem była moja mama.  Nauczyła mnie robić znak krzyża i kilku modlitw . Trzech chyba ale to wystarczy . W zupełności do życia i spokojnej śmierci wystarczą trzy modlitwy. Wystarczy jedna a jeśli i tego nie znasz. wystarczy znak krzyża a jeśli i tego nie znasz wystarczy pragnienie. Do życia i spokojnej śmierci wystarczy pragnienie, tęsknota, nadzieja, marzenie. Bóg z każdego zła jest w stanie wyprowadzić dobro. Bóg potrafi, jeśli go poprosić, z każdego , nawet największego zła wyprowadzić dobro i zrobi to zawsze jeśli znajdzie się chociaż jeden sprawiedliwy, który o to dobro poprosi. Poprosi o dobro dla swojego wroga, prześladowcy , oprawcy o sobie nie pamiętając, siebie dając jak gdyby w ofierze. Przecież nie od razu tak się stanie, przecież nie natychmiast gdy rzecz się dokona będą jego efekty a może nawet proszący nigdy ich nie pozna ale nie w tym rzecz to nie ma znaczenia. Malutka drobinka miłości rzucona na śnieg z wielkiej góry, robi się większa i większa i większa i spada w dół nawet jeśli jej już nie widzimy, nie pamiętamy, wydaje nam się ,że jej nie znamy. Odepchnąć kogoś od Boga to zasiać w nim wątpliwość. Czy moja modlitwa jest dobra, czy wystarczająca czy dostatecznie intensywna. Zasiać wątpliwość … Czy jestem bogata… miarą bogactwa jest strata. Ile mogę stracić i zostać tą którą jestem. Jeśli wszystko. Jestem bardzo bogata, jeśli połowę, trochę mniej. To bardzo zabawne ,że miarą bogactwa nie jest stan posiadania ale stan ewentualnej straty, stan ewentualnej porażki która pozostawia nas takimi jakimi jesteśmy.

 PS

 A ja jak głupia znów się zadurzyłam z tęsknoty za miłością się zadurzyłam. Z tęsknoty za czymś wielkim , doskonałym smakuje substytut. Wyrób miłości podobny. Niech to szlag.
PS
Wielki etap niesamowitej ewolucji . przemknął mi niedostrzeżony. Widzę efekt. Cztery młode sowy ze swoimi rodzicami na jednym drzewie.